SPEECH ISABELLE

Tijdens Wim for Life gaf Isabelle, de vrouw van Wim, een speech.
Mooie woorden met een boodschap, die je hieronder nog even kan nalezen.  

Beste vrienden, familie en collega's,

Bij het organiseren van zo'n evenement komt er heel wat kijken, maar hier voor jullie spreken, is voor mij toch wel een overwinning. Wim was hier de geknipte persoon voor,
hij genoot ervan om mensen toe te spreken en te inspireren. Ik daarentegen heb andere talenten. Maar toch sta ik hier, voor Wim. Ik weet dat hij hierboven trots aan het kijken is en mij aanmoedigt. En misschien wel stiekem een beetje aan het lachen is.

Dit evenement is ter ere van Wim. Vandaag wil ik samen met jullie hem herdenken. Vandaag is een moment van verdriet en gemis, maar ook een moment van dankbaarheid. Dankbaar om wie hij was, om welke indruk hij heeft nagelaten bij ieder van jullie. We zullen zijn herinneringen voor altijd koesteren. Het geeft ons de kracht om verder te gaan.

Ik wil zo graag samen met jullie zijn gedachten verderzetten. Hij vond 'samen zijn' met familie, vrienden, collega's, ... heel belangrijk. Samen leuke dingen doen, samen sporten, samen iets in beweging zetten. Vandaar ook dit evenement: Gewoon gezellig samen zijn: eentje te drinken, plezier maken, herinneringen ophalen en toekomstplannen maken, ... Net zoals Wim het zou willen.

Bedankt allemaal voor jullie aanwezigheid, voor jullie bijdrage aan het goede doel. Het is fijn om te zien met hoeveel jullie hier zijn. Het toont hoe geliefd Wim was en hoe zeer jullie hem allemaal missen.

Voordat we kunnen smullen van de frietjes wil ik nog een dankwoordje plaatsten. Bedankt aan Henk, Marie, Bram, Henk, Hanne en Heike voor jullie enthousiasme, jullie energie om van dit evenement een geslaagd feest te maken. Bedankt.

Wim vertelde me eens dat wanneer je een speech voorbereidt, je altijd moet proberen om een boodschap mee te geven. Wel, ik heb een kleine boodschap voor jullie: Iedereen kent wel iemand in zijn omgeving die het wat moeilijk heeft, die eventjes door een moeilijke periode moet. Wat de reden ook is, laat de persoon weten dat je er bent voor hem of haar. Bel die persoon eens op, spreek eens af, schrijf een briefje, stuur een berichtje,... Blijf contact houden. Want zelf is het heel moeilijk om de stap te zetten. Het kost heel veel energie om hulp te vragen. Ik heb het zelf ondervonden. Ik heb het geluk dat ik goed omringd ben, dat mensen na een jaar nog aan me vragen hoe het met me gaat, maar dat is niet bij iedereen zo. Dankjewel om dit ter harte te nemen.

En voor nu, geniet met volle teugen van de resterende avond en tot volgend jaar.

Isabelle.